İzmir’in Aliağa ilçesinde faaliyet gösteren Türkiye Petrol Rafinerileri (TÜPRAŞ) işçileri, insanca yaşam ve çalışma koşulları talebiyle geçen hafta iş bırakma kararı aldı.
TÜPRAŞ’ta çalışan işçilerin sorunlarını ve taleplerini aktaran bir işçi, “Türkiye’nin en büyük kurumu TÜPRAŞ’ta köle gibi çalışmak ve yaşamak istemiyoruz.” dedi.
TÜPRAŞ işçilerinin taleplerinin patronlar ve bağlı oldukları Petrol-İş Sendikası tarafından dikkate alınmadığına dikkat çeken işçi, kendilerine dayatılan zam oranına karşı çıktıklarını belirtirken “Biz sorunlarımızı ne kadar dile getirdiysek de sendika işçilere bir açıklama yapmadı. Israrcı davrandık ve sendikayı açıklama yapmaya zorladık. Sendikanın şube başkanları, Koç Ailesi’nden söz aldıklarını ve 2023’ün temmuzuna kadar beklememiz gerektiğini söylediler.” dedi.
“KİRASINI ÖDEYEMEYEN ARKADAŞLARIMIZ VAR”
Seçimlerin ardından peş peşe gelen zamlardan ve hayat pahalılığından dolayı temel yaşam ihtiyaçlarını dahi karşılamakta zorlandıklarını belirten TÜPRAŞ işçisi, kendilerine verilen “temmuz sözü”nün de yerine getirilmediğini ifade ederken birçok işçinin kirasını dahi ödeyemediğini ve hacze düştüğünü söyledi:
Temmuz ayından itibaren verilen söze dair sendikadan sürekli yanıt istedik. İş yeri temsilcileri ‘Bilgimiz yok’ dediler. Salı günü iş yeri temsilcilerinden bir heyet sendikanın genel merkezine çağrıldı. İşveren bir zam teklifi yapmış, sendika teklifi kabul etmemiş. Genel başkanımız zam artış oranı talebini yüzde 50 olarak güncellemiş. Ayrıca, bize her ay sosyal yardım ödemesi veriliyor. Bin 400 TL’den, iki bin 100 TL’ye yükseltmişler. Tabii sosyal yardım parası daha zam gelmeden eridi. Çarşamba günü işçi arkadaşlarla toplanıp şikayetimizi dile getirdik. ‘Memnun değiliz, geçinemiyoruz’ dedik. Aliağa çevresinde kiralar 15 bin TL oldu, hepimiz kirada oturuyoruz. Aramızdaki çoğu arkadaş kirayı ödeyemedi, hacze düştüler.
“AİLEMİZİ SİGORTA KAPSAMINA ALMAK İSTEDİĞİMİZDE CEBİMİZDEN ÖDÜYORUZ”
Ücretlerinin yoksulluk sınırına çekilmesini talep ettiklerini belirten TÜPRAŞ işçisi, “Bunu bize çok gördüler. Sendika da bu talepte ısrarcı olmadı. Talebimize rağmen patron yüzde 30 zam önerdi ve anlaşma yüzde 50 ücret artışı ile sonuçlandı.” diye konuştu.
TÜPRAŞ işçisi öte yandan patronlarının işçilere sadece tamamlayıcı sağlık sigortası yaptığını ve ailelerinin bu kapsamda olmadığını belirtirken kölelik düzeninde çalışmak istemediklerini ifade etti:
Patronlar bize sadece tamamlayıcı sağlık sigortası yapıyor. Ailemizi de sigorta kapsamına almak istediğimizde, cebimizden ödüyoruz. Bu masrafın karşılanmasını istedik. Maalesef bunu bile çok gördüler. Sendika da bu talepte ısrarcı olmadı.
“KÖLE GİBİ ÇALIŞMAK İSTEMİYORUZ”
Bu halde daha ne kadar devam ederiz, bilmiyoruz. Eskiden TÜPRAŞ işçileri neredeyse iki öğretmen maaşı alırdı, şimdi tek maaşa geriledik. Biz riskli alanlarda, patlamanın olabileceği kimyasalların içinde bu ücretlerle çalışmak istemiyoruz. Arkadaşlarımız haciz sebebiyle sürekli bankalar tarafından aranıyorlar. Ek iş yapanlar çok, kafamız sürekli geçim derdiyle meşgul ve rafineri dalgınlık kaldırmaz. Bu durum bizi korkutuyor. Türkiye’nin en büyük kurumu TÜPRAŞ’ta köle gibi çalışmak ve yaşamak istemiyoruz.
