İSİG Meclisi, 2013 yılından bugüne en az bin 803 tarım işçisinin iş cinayetlerinde hayatını kaybettiğini açıkladı.
İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi’nin (İSİG Meclisi) “Tarım İş kolu İşçi Cinayetleri Raporu” açıklandı. Rapora göre; 2013 yılından bugüne en az bin 803 tarım işçisi iş cinayetlerinde hayatını kaybetti. Raporda hayatını kaybedenlerin 235’inin çocuk, 254’ünün göçmen, bin 457’sinin erkek ve 346’sının kadın olduğu belirtildi.
Raporda, 2013 yılında 122, 2014’te 140, 2015’te 202, 2016’da 177, 2017’de 154, 2018’de 184, 2019’da 190, 2020’de 215, 2021’de 149, 2022’de 180 ve 2023 yılının ilk 8 ayında 90 işçinin hayatını kaybettiği bilgisine yer verildi.
YAZ AYLARINDA İŞ CİNAYETLERİ ARTIYOR
Verilerin yıllara göre ortalaması alındığında Ocak ayında 6’şar işçi, Şubat ayında 7’şer işçi, Mart ayında 8’er işçi, Nisan ayında 10’ar işçi, Mayıs ayında 17’şer işçi, Haziran ayında 20’şer işçi, Temmuz ayında 22’şer işçi, Ağustos ayında 24’er işçi, Eylül ayında 19’ar işçi, Ekim ayında 16’şar işçi, Kasım ayında 10’ar işçi ve Aralık ayında 9’ar işçi hayatını kaybetti.
Tarım iş kolunda iş cinayetlerinin mesleklere göre dağılımı şöyle: 847 mevsimlik tarım/tarla işçisi, 451 çoban/hayvan çiftliği işçisi, 416 orman işçisi ve 89 ücretli çalışan balıkçı hayatını kaybetti.
Tarım iş kolunda ölenlerin 15’inin (yüzde 0,83) sendikalı, bin 788’inin ise (yüzde 99,17) sendikasız olduğu belirtildi.
ÇÖZÜM ÖNERİLERİ SIRALANDI
Raporun sonunda çözüm önerileri şöyle sıralandı:
1- Köylüleri “mevsimlik” ve “gezici” işçiliğe zorlayan koşulların ortadan kaldırılması hedeflenmelidir. Bu noktada tarımda neoliberal politikaların uygulanmasına son verilmelidir. Köyler yerleşime ve üretime uygun bir biçimde yeniden yapılandırılmalıdır. Ekolojiye ve gıda güvenliğine öncelik veren köklü bir tarım reformu yapılmalıdır.
2- Mevsimlik tarım işçilerinin temel haklardan (ücret, çalışma saati, sosyal güvence, sendikal örgütlenme) yararlanmalarını sağlayacak kapsamlı bir yasal düzenleme yapılmalı, dayıbaşılık kaldırılmalı ve halihazırda çıkarılmış yönetmeliklerin hayata geçirilmesi sağlanmalıdır.
3- Mevsimlik tarım işçilerine yönelik izole etme, aşağılama (örneğin fişleme) ve şiddet politikalarının önüne geçecek idari ve toplumsal tedbirler alınmalıdır.
4- Tarım işçilerinin çalıştıkları yerlerde başta sağlık ve eğitim olmak üzere hizmetlere ulaşımı için tedbirler alınmalıdır.
“Çocukların eğitime ulaşmaları ve korunması en başta gelen sorundur”
5- Çocukların eğitime ulaşmaları, sağlıklarının korunması en başta gelen sorundur. Kamusal bir politika oluşturulmalıdır. Periyodik olarak genel sağlık taramaları yapılmalı ve sağlık hizmetlerinden yararlanmaları ücretsiz olmalıdır.
6- Kadınların çalışma dışında üzerlerinde olan çocuk bakımı ve ev işleri için yerleşim alanlarında kreş, ortak mutfaklar ve çamaşırhaneler oluşturulmalıdır. Kadın sağlığına dönük çalışmalar yapılmalıdır.
7- Tarım işçileri için sağlıklı (temiz su, banyo ve lavabo vb.) ve sosyalleşme imkânı sağlayan barınma alanları oluşturulmalıdır.
8- Tarım işçilerinin çalıştıkları alanlara ulaşımı, uygun araçlarla ve güvenli bir şekilde yapılmalıdır.
(HABER MERKEZİ)
