HKP (Maoist) Merkez Komite Üyesi Yoldaş Abhay İle Röportaj – IV

(…)

Genellikle, tarım işçileri de dahil olmak üzere, topraksız köylülerin kendilerine ait toprakları ve tarım aletleri yoktur. Emek güçlerini ya tamamen ya da esas olarak satarak yaşarlar. Topraksız ve yoksul köylüler, temelde geri kastlardan, kabilelerden ve Dalitlerden geldikleri için yalnızca ekonomik sömürüyle değil, aynı zamanda sosyal baskıyla da karşı karşıyadır. Yoksul köylülerin çoğu, sözde toprak sahibidir veya küçük toprak parçaları olarak toprağı kiralar. Benzer şekilde bazılarının tarım aletleri yetersizdir. Toprak kirası ve faiz ödemenin yanı sıra, kendi emek güçlerini satarlar ve dolayısıyla tüm bu biçimlerde sömürülürler. 

Onlar kırsal nüfusun %65-70’ini oluşturuyorlar. Hint toplumunda var olan tüm sınıflar içinde, yoksul ve topraksız köylüler temel itici güçlerdir ve proletaryanın en sıkı müttefikleridir.

Alan düzeyinde (yaklaşık 100-150 köyden oluşan) araştırma raporlarını tartışmak için atölyeler düzenlendi. Atölyeler, değerlendirmeleri inceledi ve bölgedeki çeşitli DKK’lerin raporlarını sonuçlandırdı. Her bir DKK için bütçe belirledi ve paylaştırdı. Başlangıçta kampanya, topraksızlar için arazi sağlamak ve aynı zamanda üretimi artırmak amacıyla araziyi düzleştirmekti. İnsanlar işi toplu olarak DKK planına göre yaparlar. Birkaç DKK’de insanlar kampanya için kendi başlarına para toplarlar. Birçok topraksız aile bu kampanyada toprak elde etti.

Birkaç yıl sonra kampanya, su eksikliğini gidermek için göletlerin döşenmesi, sulama ve evlerin inşası gibi diğer işleri de kapsadı. Yıllar geçtikçe bazı DKK’ler, köylülerin günlük ihtiyaçlarını karşılamak için özellikle haftalık pazarlara serbest dolaşımını kolaylaştırmak için küçük ama hızlı akan derelere köprüler de kurdu.

Bu yıllık kampanyalarda şehit ailelerine, siyasi tutsakların ailelerine ve Parti ve HKGO üyelerinin ailelerine yardım edilmektedir. Kampanya Ocak ayından itibaren başlar ve Şubat ayının ortalarında sona erer. ‘Bhoomkal divas’ 10 Şubat’ta kampanyanın başarısının coşkusuyla kutlanıyor. Partinin kararına göre, gün halkın iktidarının günü olarak kutlanır. Hükümet ve polis güçleri kampanyayı biliyor ve rahatsız etmeye çalışıyor. Halk milisleri, kitle örgütleri ve halktan 50 kişinin hayatını kaybettiği ve 25 kişinin de yaralandığı kampanyalarda Dandakaranya Özel Bölgesi’nin hemen her yerinde 80 çatışma yaşandı. Yüzlerce kişi tutuklandı. Bu nedenle DKK’ler, halkın korunması ve kampanyanın rahatsız etmemesi için köylerin etrafında nöbetçi ve devriyeler konuşlandırır. DKK, kampanyaya katılan insanları tedavi etmek için doktorlarını da görevlendiriyor.

Yapılması gereken çok şey olduğu doğrudur. Hareket, devletin ve partinin bitmek bilmeyen baskıcı kampanyalarıyla karşı karşıya ve onun diğer iki sihirli silahı, çeşitli alanlardaki halk arasında çalışmayı sürdürmenin yollarını buluyor.

Keşmir konusunda CPI’nin (Maoist) tutumu nedir?

Keşmir halkı, Gulab Singh Dogra’nın 1846’da Keşmir’de iktidara gelmesinden bu yana ‘bağımsızlıkları’ için mücadele ediyor. Keşmir’deki Dogra yönetimi, Dogra Kralı Raja Hari Singh’in 1947’de Hindistan Birliği’ne teslim olmasıyla sona erdi. Keşmir, 26 Ekim 1947’de ‘sorunu plebisit yoluyla çözme’ anlaşmasıyla Hindistan Birliği’nde birleşti ve Hint sömürücü yöneticilerinin faşist yönetiminin bir parçası oldu.

Ekim 1947’de Keşmir’de toplumsal ayaklanmalar patlak verdiğinde, yaklaşık iki buçuk yüz bin Müslüman öldü ve Raja Hari Singh Jammu’ya kaçtı. Daha sonra Hintli yöneticiler, Ulusal Konferans lideri Şek Abdullah’ın Keşmir Başbakanı olarak atandığı tarihin yer aldığı bir mektupta sahtecilik yaptı ve onu iktidara getirdi. 1951’de Keşmir’de Ulusal Konferans’ın çekişmesiz 75 sandalyeden 73’üne seçildiği seçimler yapıldı. Shek Abdullah, Jammu-Keşmir’e özel yetkiler sağlamak için Nehru ile bir anlaşma yaptı. Ona göre Keşmir’de merkezin yetkileri sınırlıydı.

Anayasa’nın 370. maddesi, Keşmir’in sorununu bir gecede soğutmak için formüle edildi. Madde, Keşmir’e özel statü verdi. Hindistan’ın dışişleri, savunma, para birimi ve benzeri konular dışında müdahale etmeyeceği konusunda anlaştılar. Bu anlaşmaya göre Hindistan Parlamentosu’nun eylemleri Keşmir için geçerli değildir. Devletin liderine Başbakan statüsü verildi. Kendi eylemlerini yapmaları için kendi kendilerini yönetme yetkisi verildi. Ama hiçbiri uygulamaya geçmedi. 

Sonunda 370. Madde ve ayrıca 35A maddesi iptal edildi ve Keşmir resmi olarak özel statüsünden mahrum bırakıldı. Tamamen Hindistan hükümetine ilhak edildi. Hintli yöneticiler, Keşmir halkının ulusal kurtuluş mücadelesini kana bulamakta ve yerel ve uluslararası forumlarda bunu ayrılıkçılık, Keşmir aktivistlerinin Pakistan tarafından kışkırtılması, hareketin sınır ötesi terörizm ve yıkıcılık olarak küçümsemektedir. Vatandaşlıklarını sürdürmek, ayrılma ve kendi kaderini tayin etme hakları ve baskıcı önlemleri için geçerlilik kazanmak için mücadele eden insanların mücadelesini pek çok yönden küçük düşürmek için komplo kuruyorlar.

Partimiz Keşmir milliyetinin hareketini desteklemektedir. Partimiz, devrimci proletaryanın önderliğinde oluşturulacak olan Hint Halk Demokratik Cumhuriyeti’nde, ülkenin bütün milliyetlerinin ayrılma ve kendi kaderini tayin etme hakkına sahip olacağını, bu sorunlara uygun çözümlere sahip olacaklarını açıkça ortaya koymakta, sorunlarının çözüleceğini ve kalıcı kurtuluşlarının yolunun kolaylaşacağını söyler. 

Hindistan’ın karşı karşıya olduğu bir diğer konu da baskıcı kast sistemi. HKP’nin (Maoist) bu konudaki tutumu nedir ve bu baskıcı sisteme nasıl direnmeyi planlıyor?

Partimiz kast sorununu Hint toplumuna özgü bir sorun olarak ele alıyor. Partimiz, halk nasıl farklı sınıflara ayrıldıysa, onların da farklı kastlara ayrıldığını ve bu nedenle konuya genel olarak olduğu kadar özel olarak da net bir yaklaşım sergilememiz gerektiğini söylüyor. 2007 yılında yeni Partimizin Birlik Kongresi-9. Kongresi tarafından kabul edilen ‘Parti Programı’ ve ‘Hint Devrimi Strateji ve Taktikleri’ temel belgelerimizde, Dalit ve geri kastları ve ayrıca demokratik insanları harekete geçirmemiz gerektiğini açıkça belirttik.

“Kast temelli Brahman feodalizmi, Hint halkının büyük çoğunluğunu geri üretim ilişkileri altında tutarak üretici güçlerin gelişimine engel görevi görür. Ekonomik olarak, insanların ezici çoğunluğunu korkunç bir yoksulluk ve yoksunluk içinde tutar ve satın alma güçlerini düşürür. Böylece, iç pazarın büyümesini kısıtlar, endüstriyel gelişmeyi geciktirir ve büyük işsizliğe ve ekonominin durgunluğuna yol açar. Politik olarak kitlelerin demokratik haklarını bastırır ve hatta bazı yerlerde kendi özel ordularıyla veya devlet tarafından kiralanan silahlı paralı askerlerin desteğiyle kırsal alanlarda bir “devlet içinde devlet” yani paralel bir toprak ağası raj yaratır. Köylülüğü sürekli boyun eğdirme ve esaret altında tutar. Sosyal ve ideolojik olarak, Brahmanizm ve kast sistemi, ezilen kastlara ve Dalitlere ek bir baskı getirir. Dalitler ile dokunulmazlığın insanlık dışı biçimini alır. Bunlar aynı zamanda, feodal çıkarlar tarafından fazlalığı elde etmenin ekonomi dışı biçimleri için önlemler olarak da işlev görür.” (Strateji ve Taktikler, s. 8)

“Kastçılık, ezilen kastların emperyalizme, feodalizme ve komprador bürokratik kapitalizme yönelik gerçek mücadelelerini raydan çıkarmak için kullanılır.” (Parti Programı, s. 8)

Ülkedeki birçok devletin kırsal kesimlerinde toprak ağası ve hiyerarşik güçlerin sınıf sömürüsü, baskı ve egemenliğine, toplumsal dokunulmazlıklara, vahşetlere, baskılara ve fiziki saldırılara karşı nice mücadeleler verdik. Hiyerarşik, baskıcı kast şovenist güçleri Bihar, Andhra Pradesh ve Maharashtra’da Dalitleri katlettiğinde, kurbanların yanında kararlıca durduk ve bu zulmü açığa vuran geniş çaplı propaganda ve protesto faaliyetleri başlattık. Lakshmanpur Bathe, Senari, Dalil Chowk-Bhagoura ve Karamchedu gibi yerlerde bu tür gerici güçleri yok ettik. Bihar’da, 1970’lerin sonundan son on yıla kadar, kötü toprak ağası kast hiyerarşik güçleri, Brahmarshi Sena, Bhoomi Sena, Savarna Liberation Front, Sunlight Sena, Ranaveer Sena ve diğer benzer orduları siyasi partilerin liderlerinin desteğiyle kurdu. Sömürücü sınıflar ve devlet yönetimi, devrimci hareketi ortadan kaldırmak amacıyla Dalit halkına ve diğer ezilen sınıflara ve ezilen kastlara ortaçağ tipi katliamlar ve sayısız zulümler yaptı. Parti önderliğinde silahlanan ezilenler, bu orduları ve önderleri birer birer bastırdı ve ancak bu şekilde devrimci hareket ilerledi.

Dalit’in ezilen halkının, geri kastların ve adivasilerin sınıf mücadelesi konusunda eğitilmiş olmaları ve liderliklerinin yalnızca köy düzeyindeki kitle örgütlerinde, Devrimci Halk Komitelerinde, partide, Halk Kurtuluş Gerilla Ordusu’nda değil, aynı zamanda sadece eyalet de değil merkezi düzeyde olması büyük bir başarı.

Sonuç olarak, tecrübelerimiz, problemin yapısına göre girişimlerimizin yeterli olmadığını kanıtlıyor. Partimizin önderliğindeki çeşitli sınıf örgütleri ve seksiyonel örgütler, Dalit halkını ve diğer ezilen kastları, demokratik sınıfları ve kesimleri siyasi olarak harekete geçirecek ve kastın yok edilmesi amacıyla kast baskısına karşı hareketler inşa edecektir. Mevcut hareketin kapsamı ve etkisi göz önüne alındığında, bu konudaki mücadeleleri daha üst düzeye çıkarmak için çaba sarf etmeliyiz. Bu mücadeleleri Tarımsal Devrimci Mücadele ve Anti-emperyalist mücadelelerle koordine etmeli ve etkin bir şekilde ele almalıyız. Sınıf örgütlerimiz, faaliyetlerini Birleşik Cephe’nin bu konuda çalışan çeşitli özel örgütleri ve forumları ile koordine etmelidir.

Hint Devrimci Hareketinin bel kemiğini oluşturan bir grup insan Adivasis’tir. Hint Devrimi’ndeki rollerini hem tarihsel olarak hem de günümüz açısından açıklayabilir misiniz?

Hindistan’ın büyük bir İngiliz karşıtı kabile mücadeleleri geçmişi var. Ülkenin dört bir yanındaki aşiret halkı İngiliz emperyalistlerinin yağmalarına karşı ayaklandı. Bunlardan bazılarından bahsetmek gerekirse, o zamanki Bengal başkanlığındaki (şimdi Jharkhand eyaletine düşen) Santhal isyanı, mevcut Jharkhand’ın Munda isyanı, Paralkot, Bastar’ın mevcut Chhattisgarh’daki Bhoomkal isyanları, Maharashtra’nın Gadchiroli’sindeki isyan, Andhra Pradesh’teki Manyam Pituri, kısa bir süre için de olsa İngiliz yönetimini sarstı. Uluslararası ekonomik ve siyasi durumun yanı sıra, aşiret isyanları İngilizleri önemli ölçüde ülkeyi terk etmeye zorladı. Ülkenin feodal komprador sınıfı İngilizlerle işbirliği yapıp onlar adına iktidarı almayı kabul ederken, aşiret ve köylü nüfusu militan mücadelelerini sürdürdü.

Gelenek, ülkenin komprador bürokratik burjuva sınıfının egemenliğinde devam etti. 1947’de iktidarın İngilizlerden Hintli kompradorlara devredilmesinden sonra bazı kabile isyanları oldu. Revizyonist CPI ve CPI (Marksist) devrimin gerçek yolunu saptırdı ve ülke halkını aldattı. Revizyonist yoldan ayrılan Naxalbari silahlı köylü mücadelesi ona büyük bir darbe vurdu ve Hint Devrimi’nin yolunu gösterdi. Mücadeleden sonra gerçek Komünist partilerin oluşumundan bu yana aşiret isyanları sadece kabile isyanları olarak değil, Maoist Uzun Süreli Halk Savaşı’nın bir parçası olarak devam ediyor.

Kabile halkının devam eden mücadeleleri, esas olarak jal-junglezameen-ijjat-adhikar (su, orman, toprak, saygı ve güç anlamına gelir) ve yerinden edilmeye karşı mücadeleleri içerir. Kabile halkı ve onların müttefik sınıfları, işçiler, köylüler, küçük burjuvazi ve ulusal burjuvazi, yerinden edilme karşıtı mücadelelerin sadece hayatta kalma ve kimlik mücadeleleri olmadığı ve onların anti-emperyalist, anti-feodal, ülkenin komprador karşıtı bürokratik burjuva sınıf mücadelesi.

Ülkenin gerilla bölgelerinin aşiret halkı, Parti içindeki Uzun Süreli Halk Savaşı, Halk Kurtuluş Gerilla Ordusu (HKGO), Devrimci Kitle Örgütleri, Devrimci Halk Komiteleri, Halk Milisleri ve benzeri diğer organlarda örgütlenmiştir. Sizin de söylediğiniz gibi, Parti stratejik olarak görece geri kalmış ormanlık alanlardan iktidarı ele geçirmek için hazırlıklar yaptığı için belkemiğidir.

Son olarak, CPI’nın (Maoist) uluslararası proletaryaya mesajı nedir ve Hindistan halkının yurtdışındaki savaşının dostları bunu nasıl destekleyebilir?

Ülkelerinizde devrimci hareketleri yoğunlaştırarak Hint devrimci hareketini destekleyebilir ve doğrudan Hint hareketini desteklemek için sesinizi yükseltebilirsiniz. Korona salgınının ikinci dalgasında tüm dünyada insanların geçim kaynağı boğuldu. Resmi istatistikler, tüm dünyada 4 buçuk milyonun üzerinde ve Hindistan’da 400 yüz binin üzerinde ölüm olduğunu gösteriyor. Bilim adamları dünyayı üçüncü dalga ve diğer COVID formları olasılığı konusunda uyarıyor. Emperyalistler ve onların komprador yöneticileri, gerekli sağlık olanaklarını sağlamak yerine, servetlerini artırmak için bu ağır felaketi kullanıyorlar. Kapanmalar kapitalist düzenin ekonomik ve mali krizini yükseltiyor.

Ücretlerin kesilmesi, diğer sosyal yardımların kesilmesi, fiyatların yükselmesi ve benzeri halk ve işçi karşıtı önlemler, krizin çiftçilerin ve orta sınıfların omuzlarına yüklenmesi kapsamında alınıyor. Bu, işçiler dahil sıradan insanların hayatlarını perişan ediyor. Kapitalistlerin servetinde çok yönlü bir artış var.

Fransa ve Almanya dahil Avrupa ülkelerinde ve bu yıl ABD’de de işçi ve orta sınıfın militan gösterileri ve eylemleri var. Irak, Kamboçya, Peru, Şili, Lübnan, Ekvador, Hindistan, Pakistan ve diğer ülkelerde protesto gösterileri ve çeşitli ajitasyon biçimleri var. Kadınlar ve gençler bu gösterilere giderek daha fazla katılıyor. İstihdam, eğitim, sağlık ve benzeri temel imkânların olmaması, yüksek fiyatlar, istihdam olmaksızın GSYİH büyüme hızı, çevrenin tahribi ve benzeri nedenlerle halk öfkeyle yükseliyor.

Dünyadaki temel çelişkiler eşi görülmemiş bir şekilde yoğunlaşıyor. Bu, insanların mücadelelerinin yoğunlaşmasına yol açmaktadır. Dünyanın dört bir yanında şirket sömürüsüne ve zengin ile fakir arasındaki farka karşı bu gösteri ve ajitasyonların yönü şüphesiz alternatif ekonomik düzene doğrudur.

Bu koşullarda tüm ülkelerin proletaryasının birliği güçlendirmesi ve kendi ülkelerini özgürleştirme hedefiyle emperyalizme karşı kararlı bir mücadele vermesi, tüm dünyada komünizme ulaşmak için sosyalizmin inşası için çalışması gerekir. 

(BİTTİ)

* Bu röportaj libyajamahiriya.medium.com sitesinden alınmıştır.

Hindistan Komünist Partisi (Maoist) Merkez Komite Üyesi Yoldaş Abhay ile Röportaj-I

Hindistan Komünist Partisi (Maoist) Merkez Komite Üyesi Yoldaş Abhay ile Röportaj-II

Hindistan Komünist Partisi (Maoist) Merkez Komite Üyesi Yoldaş Abhay ile Röportaj-III

Yorum Yap